Minstens een jaar geleden bleek uit krantenberichten, dat het college van Burgemeester en Wethouders een nota cultuurvisie met de titel "Beton moet bloeien" hadden laten opstellen. De nota lag al bij de pers en bij een groot aantal Nieuwegeinse culturele instellingen op het bureau. Niet echter bij de gemeenteraad.

De fractie van GroenLinks verbaasde zich over dit selectieve informatiebeleid en stelde schriftelijke vragen, waarop een nietszeggend antwoord volgde.
Uiteindelijk hebben de raadsleden hem nu, een jaar later, toch nog ontvangen. Dat wil echter niet zeggen dat GroenLinks er blij mee is.

De nota is door het college niet voorzien van een bestuurlijk standpunt. Wel wordt een 'richtinggevend besluit' van B&W aangekondigd, die aan de raadscommissie Binnenstad zal worden voorgelegd. Voor ons is die inspanning niet nodig. GroenLinks heeft geen behoefte aan een dergelijk besluit, we zijn heel goed in staat om onze eigen richting te bepalen.

Wat staat er in deze nota, die dus eigenlijk geen status heeft? Een eye-opener is een welhaast lyrische bespiegeling in het begin, over de Auto als 'culturele identiteit' van Nieuwegein. Ja het staat er echt op pagina 11! Het is ons wel duidelijk: cultuur wordt gezien als een manier om inkomsten te genereren. De samenhang van autobereikbaarheid en culturele voorzieningen is een perfect middel om de financieel draagkrachtige consument naar de binnenstad te lokken. De oorspronkelijke beleidsvoornemens om juist de automobiliteit terug te dingen door o.a. het openbaar vervoer te stimuleren, of het promoten van de Ecologische Voetafdruk, zijn dus niet zo hard als aanvankelijk werd voorgesteld. Het prikkelende van de zaak is het gegeven dat de betrokken wethouder Margreet Steenhuisen (D66) zowel cultuur als verkeer en vervoer in haar portefeuille heeft. Dat is nog eens een ambivalente positie.

De fractie van GroenLinks vindt dat de lange lijst van ambitieuze plannen, van Lawaaiplein tot kunsthal, discotheek, muziekcafé en poppodium een hoog 'zweefgehalte' heeft. Je kunt veel van deze cultuurvisie zeggen, maar een overmaat van realisme is er niet in te vinden. Wij stellen daarom voor om het motto "Beton moet bloeien", te veranderen in "Betonnen luchtkastelen".
Naast problemen met de meningsvorming over inhoud van de nota, hebben we ook moeite met de beoordeling van de betaalbaarheid van de voorstellen. Voor de raad is het niet mogelijk om aan de hand van een cijfermatige onderbouwing de plannen en plannetjes op hun financiële haalbaarheid te toetsen. We krijgen geen enkel inzicht in de stichtingskosten, noodzakelijke investeringen en de exploitatielasten. Luchtkastelen kosten niks, ook niet als ze van beton zijn.

Er wordt hoog opgegeven over de betrokkenheid van allerlei externe groepen en personen bij de vaststelling van voorzieningen en programmering. Het aandeel dat allochtone organisaties in de discussies hebben geleverd, blijft onvermeld evenals de voorstellen die zij hebben gedaan. Van diversiteit van het Nieuwegeinse culturele beleid is dus voorlopig nog geen sprake.

Voor GroenLinks is de conclusie dat de burger weinig serieus wordt genomen door de opstellers van de nota. Door een ondoordacht en onuitgewerkt plan aan te bieden, verkoopt het college van Nieuwegein zowel de gemeenteraad als de bevolking knollen voor citroenen.
De verheffing van de auto als culturele identiteit is ronduit bizar. Het idee om bioscoopaccommodaties aan bedrijven te verhuren voor bijeenkomsten "waarin vervelende mededelingen worden gedaan" en een filmvertoning verguldend kan werken wanneer reorganisaties en inkrimpingen worden aangekondigd, doen voor ons de deur dicht.

Namens de fractie van GroenLinks,
Dick Carton