Hans Reusch, commissielid RIM van D66 schrijf een column op de site van
PEN. Hij stelt daar de inspraak door bestuursleden van het Bestuur van
de Baten in een vergadering van de commissie RIM aan de orde. Corrie van
Rooijen vindt de wijze van reageren van Hans Reus nogal aanvechtbaar en
reageerde daarop. Hieronder kunt u de reactie van Corrie op de column
van Hans Reusch lezen.

Geachte mijnheer Reusch,

Vandaag las ik uw column op PEN.
U begrijpt vast dat ik (als burger, inwoner van Nieuwegein en professional, want je kunt echt alle drie tegelijk zijn) daarop wil reageren.

Ik gun natuurlijk D’66 zijn hang naar het verleden en heb respect voor het met de rug naar de toekomst staan. Maar met de zinsnede “een maatschappelijke sigaar uit eigen doos” maakt u het wel een beetje bont. Volgens mij kun je – en dat geldt niet alleen in Nieuwegein – het een zelfstandige stichting niet kwalijk nemen dat ruim 15 jaar geleden de politiek heeft besloten een deel van de gemeentelijke organisatie te privatiseren. Dat is een veel voorkomend verschijnsel in Nederland en ik begrijp best dat dit soms politieke spijtgevoelens oproept, maar dat blijft toch een zaak waar een stichtingsbestuur verder ook niets aan kan doen. Ik raad  u overigens wel aan om u toch eens goed te verdiepen in dit verleden en wellicht eens met Hein Bos te praten, de wethouder in de tijd dat De oude Baten werd gebouwd. Die bouw vond plaats in een periode van recessie en dit gemeentelijke gebouw “De Baten” kon nauwelijks 25 jaar mee. Bos geeft dit ruiterlijk toe. Was die privatisering ook niet een beetje bedoeld om dit probleem van het gemeentelijke bord te schuiven?  Wilt u de brieven zien van de gemeente die het gebouw kort na de privatisering bedreigt met sluiting vanwege overtreding van de milieuwetgeving?
Een sigaar uit eigen doos was het geweest indien het toenmalige stichtingsbestuur bij de ontvangst van dergelijke brieven de opdracht terug had gegeven aan de gemeente.

In uw column gaat u verder diep in op onderhandelen. De waardeoordelen die u daarbij gebruikt wil ik graag buiten beschouwing laten. Ik wil wel iets verduidelijken. Waar ik het heb gehad over een overeenkomst heb ik gedoeld op een totaal pakket van afspraken met het college en met name ook rond de bijdrage van De Baten aan de sport. Ook voor De Baten is de sport in De Batau belangrijk en willen we onze bijdrage daar aanleveren. We vinden overigens, onderstreept door andere partijen in de Raad, überhaupt de hele fysieke omgeving van belang en gaan onze bijdrage daar aan leveren.
Wat ik u ook tijdens de vergadering heb gezegd: u kunt het De Baten niet verwijten dat zij met het college spreekt en afspraken maakt. Zo zit de gemeentelijke politiek in elkaar. En het college legt verantwoording af aan de Raad en die beslist als hoogste orgaan. Dat, zoals mevrouw Breuer al zei, begrijpen wij als De Baten heel goed. Wij begrijpen dus dat afgelopen dinsdag al onze gesprekken met het college afgewezen hadden kunnen worden omdat de Raad dit beschikt. Gelukkig voor de Batau Noord is dat overigens niet gebeurd.
En ik noem het inderdaad een spel indien u probeert De Baten als een speler op te voeren tussen u als vertegenwoordiger van een oppositiepartij en het college. En als u uw bijdrage geen spel acht, ben ik heel benieuwd naar uw alternatief voor een Nieuwe Baten. Wat draagt uw alternatief bij aan de komende 50 jaar, hoe wordt die gefinancierd en hoe gaat D’66 dit tot stand brengen?

Voor degene die benieuwd is wat ik nu tijdens de inspraak heb gezegd (voor D’66 kennelijk niet toegankelijk voor professionals) de tekst vindt u hier.

De “mijnheer” heeft ook een naam,

Ad van Elzakker