Met 25 euro te besteden per week met z’n tweeën kun je onmogelijk zorgen voor passende maaltijden.
De wet en regelgeving die de uitvoering van de schuldhulpverlening aan de gemeente voorschrijft, leidt naar nu blijkt soms tot zulke niet aanvaardbare consequenties.
Voorbeeld: een echtpaar in de schuldhulpverlening met een levensverzekering op een hypotheek. De premie voor zo’n verzekering moet uit het zakgeld worden betaald. De fractie van GroenLinks vraagt zich af hoe het college met dit gegeven omgaat en welke maatregelen worden getroffen om voor betrokkenen tenminste elke dag een maaltijd mogelijk te maken. Een andere mogelijkheid zou kunnen zijn het bevorderen van een Nieuwegeinse voedselbank. Echter in het verleden is door samenwerking tussen de gemeente en het toenmalige armoedeplatform, een verbeterde procedure bewerkstelligd in de schuldhulpverlening met als doel de noodzaak van een Nieuwegeinse voedselbank te voorkomen. Ook het fonds urgente noden is met dat doel tot stand gekomen. Indien echter de uitvoering van de schuldhulpsanering niet verbetert dan lijkt een voedselbank onontkoombaar. En dat wilde het college destijds juist voorkomen.
Vanwege deze feiten heeft GroenLinks het college de volgende vragen gesteld.
- Is het college zich bewust van dit knelpunt in de uitvoering van schuldhulpverleningstrajecten?
- Zoja, kan het college aangeven welk aanvullend beleid wordt ontwikkeld om te voorkomen dat betrokkenen dreigen te verhongeren?