Een persoonlijke reactie van Dick Carton, voormalig fractielid van GroenLinks Nieuwegein, op een artikel in het Utrechts Nieuwsblad van 13 juli ("En toen was het plots andersom", Midden-Nederland katern, pagina 13).

Dat een politieke partij probeert door desinformatie de bevolking op het verkeerde been te zetten, is op zich al schandalig genoeg, maar als het ze lukt om een correspondente van de krant daarin mee te krijgen, is dat nog veel erger.
Waar gaat het over?

In het fractieaccoord dat de collegepartijen met elkaar sloten, wordt in het hoofdstuk "Bereikbaarheid/verkeer en vervoer" gemeld: "Voor wijkontsluitingswegen wordt een consistente snelheidsgrens van 50 km/h gehandhaafd; voor wijkwegen wordt een 30 km/h grens gesteld, danwel stapvoets voor woonerven." De snelheidsbegrenzing van wijkontsluitingswegen is niet iets nieuws van dit nieuwe college. Wel is nieuw dat de vorige gemeenteraad uitzonderingen maakte voor de Parkhout, Batauweg en Sluijterslaan, respectievelijk maximum 30 km/h en de beide laatsten afwisselend 30 en 50 km/h. Over het mogelijk terugdraaien van de besluiten over de maximumsnelheid van deze wegen staat geen woord in het fractieaccoord. Dat weet de PvdA ook wel, maar als je de verkiezingen hebt verloren en buiten het college bent gebleven, dan schijn je je gram te willen halen. Dan schrijf je een persbericht waarin je suggereert dat het college besluiten wil herroepen. Volksmisleiding als poging om anderen te beschadigen, is weliswaar geen dagelijks gebruik in de politiek, maar komt wel vaker voor. In ieder geval houdt de fractievoorzitter van de PvdA zich daar sinds de gemeenteraadsverkiezingen actief mee bezig. Maar dat hij een correspondente van het Utrechts Nieuwsblad daarin mee heeft weten te krijgen, is toch wel een stout staaltje.

In het UN van 13 juli jl. schrijft deze correspondente in een Analyse haar reactie op de bovengenoemde gang van zaken en ook zij bedient zich van een suggestieve wijze van berichtgeving. Met de kop van het artikel "En toen was alles andersom" geeft zij haar mening weer dat de collegepartijen GroenLinks en CDA hun politieke standpunten diametraal hebben veranderd. Haar bewijs is het gegeven dat de wethouders van deze partijen een "compromisvoorstel" in een onderhandelingsaccoord zouden hebben ondertekend, waarin staat "dat wijkontsluitingswegen een maximumsnelheid van vijftig kilometer per uur krijgen". Het schijnt deze mevrouw nog niet te zijn opgevallen, dat al sinds het bestaan van de Wegenverkeerswet het verkeer op wijkontsluitingswegen aan dit maximum is gebonden. Het is allemaal wat onduidelijk, maar misschien doelt ze daarmee op de beweringen van de PvdA over terugdraaien van het verkeersbeleid. Maar een bewijs voor de juistheid van haar stelling levert zij niet en de inhoud van het fractieaccoord geeft haar daar overigens ook geen argumenten voor. Haar vermoeden kan zij dan ook alleen maar onderbouwen met de omstreden uitspraken van PvdA-fractievoorzitter Lubbinge.

Ook verder blinkt het stukje uit door onjuistheden en door een slechte en slordige journalistieke aanpak. Zij weet bijvoorbeeld nog niet dat Wil Winter al drie maanden fractievoorzitter is van GroenLinks. De wethouders Van Rooijen en Breuer hebben geen kans op hoor-en-wederhoor gehad. En dat is toch een gouden journalistieke regel wanneer het over controversiële zaken gaat.
Maar het meest opvallend is een ontstellend gebrek aan objectiviteit en journalistiek fatsoen door de opzettelijke lippendienst die wordt geleverd aan een blijkbaar zeer bevriende politieke partij.

Dick Carton